Leczenie profilaktyczne w migrenie podejmuje się wtedy, gdy napady są częste, ciężkie i słabo poddają się leczeniu doraźnemu, po którym, nawet w przypadku krótkotrwałej ulgi, często następują nawroty bólu głowy. Kryteria w tym zakresie są indywidualne, jednak występowanie przynajmniej jednego, ciężkiego, pełnoobjawowego napadu w tygodniu powinno skłaniać do rozważenia leczenia profilaktycznego.

W większości przypadków migrena trwa całe życie, a całkowite jej wyleczenie jest niemożliwe. Migrena dziecięca i młodzieńcza może ustąpić wraz z dorastaniem, chociaż przebieg choroby jest zmienny, z okresami poprawy, remisji i pogorszenia. Celem postępowania nie jest zatem wyleczenie migreny, ponieważ to niemożliwe, ale zredukowanie liczby napadów i ich nasilenia, tak by nie upośledzały funkcjonowania chorych. Opanowanie napadów, czyli znaczne zmniejszenie ich częstości i nasilenia, umożliwiające znormalizowanie trybu życia, udaje się u wielu chorych, choć wymaga obustronnej cierpliwości oraz właściwego leczenia połączonego z zaufaniem chorego do lekarza.