Jako że z przewlekłą migreną zmagam się już od ponad 10 lat, wydawać by się mogło, że jestem ekspertką od tej choroby i dokładnie wiem, kiedy spodziewać się kolejnych napadów… ale to niestety nie do końca prawda. Chociaż mój organizm często wyczuwa zbliżający się napad bólu, migrena nadal potrafi całkowicie mnie zaskoczyć. Na szczęście nauczyłam się rozpoznawać kilka znaków ostrzegawczych, które sygnalizują nadejście migreny.

Oto sygnały zapowiadające nieuchronnie zbliżający się napad migreny:

• nagły przypływ energii i szybka mowa
• spowolnienie myślenia
• drętwienie
• wyczerpanie
• zdenerwowanie
• i inne…

Nagły przypływ energii i szybka mowa

Czasami mam wrażenie, że mój mózg wskakuje na najwyższy bieg. Jest to takie uczucie, jak gdyby mózg brał udział w wyścigu, a język i usta starały się za nim nadążyć. Kiedy tak się dzieje, rzadko zdarza mi się powiedzieć coś niewłaściwego czy niezgodnego z moją intencją (na szczęście), natomiast nie mogę powstrzymać tempa, w jakim wyrzucam z siebie słowa. W tym stanie podwyższonej energii nie zawsze zauważam, że tuż za rogiem czai się migrena. Postrzegam to raczej jako szansę, żeby nadrobić wszystkie zaległości na mojej liście zadań i mieć poczucie bycia produktywną (co w przypadku osób żyjących z ciągłym bólem jest rzadkością). Dopiero kiedy nadchodzi ból, zdaję sobie sprawę, że moje przyspieszone myślenie i mówienie nie było wynikiem nadprogramowej dawki energii, ale zwiastunem napadu migrenowego.

Spowolnione myślenie

Tak, zdaję sobie sprawę, że to całkowite przeciwieństwo poprzedniego sygnału ostrzegającego przed migreną! No cóż, mogę tylko dodać, że życie z migreną jest niezwykle skomplikowane i nieprzewidywalne. Kiedy nie myślę i nie mówię z prędkością światła, zdarza mi się przed nadejściem migreny odczuwać wyraźne spowolnienie procesów myślowych i problemy z utrzymaniem koncentracji. Mogę coś czytać czy słuchać kogoś, ale mój mózg nie przetwarza ani nie absorbuje informacji. Jeśli coś czytam, muszę przeczytać ten sam wiersz dziesięć razy, zanim jego treść do mnie dotrze, a czasami nawet czytanie w kółko tego samego fragmentu nie pomaga i nie jestem w stanie rozszyfrować, o co chodzi w danym zdaniu. Jeśli tylko mogę, odkładam maila czy inny tekst na później, ale nie zawsze odłożenie czegoś na później jest możliwe. Gdy muszę wykonać jakieś zadanie w określonym terminie, który zbliża się nieubłaganie, a ja czuję, że mój mózg pracuje w tempie przesuwającego się lodowca, nie jestem często w stanie opanować złości i frustracji. Muszę sobie wtedy przypomnieć, że jestem inteligentna i kompetentna, a jedynym powodem moich problemów jest migrena, która obezwładnia mój mózg. Są to bardzo przykre sytuacje, z którymi trudno mi się nadal pogodzić.

Drętwienie

Zdarza się to raczej rzadko, ale czasami, tuż przed napadem migreny, moje palce, twarz i usta drętwieją. To takie uczucie, jak gdybym została uderzona w twarz piłką. Moje wargi sprawiają uczucie obrzmiałych i zdrętwiałych. Kiedy zaczynam odczuwać mrowienie, wiem, że migrena się zbliża.

Wyczerpanie

Żyję z nieustającym bólem migrenowym, a zatem stan wyczerpania jest stałym elementem mojego codziennego życia. Kiedy jednak nadchodzi kolejny napad migreny, mój poziom wyczerpania osiąga nowe szczyty (a raczej doliny!). Znalezienie zasobów energii, które umożliwiłyby jakąkolwiek aktywność, wydaje się niemożliwe. Wyczerpaniu towarzyszy zawsze uczucie, że moja głowa waży 100 kilogramów. Utrzymywanie jej w pionie sprawia ból.

Zdenerwowanie

Nie uważam się w żadnym wypadku za nerwową osobę. Generalnie złoszczę się dość rzadko, chyba że nadchodzi migrena. Kiedy napad bólu się rozpoczyna, czuję jak narasta we mnie złość. Irytuje mnie dosłownie wszystko. Wiem, że nadchodzi migrena, kiedy zaczynam się złościć bez powodu.

Na szczęście (dla mnie i dla osób wokół mnie) potrafię dobrze maskować złość. Na przestrzeni lat nauczyłam się także różnych sposobów radzenia sobie z towarzyszącymi migrenie uczuciami złości i frustracji, dlatego nie daję negatywnym emocjom mną zawładnąć.